Monday 2 April 2018

Παλιές ἤ καί λησμονημένες Κληματιανές Πασχαλιές


, Τότε πο τ χωριό μας εωδίαζε π τ ρώματα τ πασχαλινά...

Στν Παναγιώτη Γρ. Σταμούλη κα στν Στάθη Κ. Καραγιργο, πασχάλιος χαιρετισμός


σοι θυμονται τς μεγάλες κα σημαδιακς μέρες το Μ. Σαββάτου κα τς Κυριακς το Πάσχα θ ασθάνονται κόμα κενες τς ζωντανς τς εωδις π πασχαλιν φρεσκοψημμένη κουλούρα κα ρωμα πιταφίου π τ χθεσινοβραδυνή Του λιτανεία, πο πλημμύριζε τ χωρι τ πρωϊν το Μ. Σαββάτου. Λιτανεία θάνατη, γιατ μ τς δεήσεις σ σημεα καίρια το χωριο, γι ελογία περισσ κα παντοτεινή, στε ν παραμείνει σκέπη θεϊκ στ μικρ κοινωνία τν Κληματιανν.

Κι στερα ταν φωτειν βραδυ, λίγο πρν τν νάσταση, μ κείνη τ σιωπή, τν γκαρτέρηση, τ μισοφωτισμένα σπίτια κα τς εωδις πο ξεχύνονταν π βραστ μαγειρεμένο ρν κατσίκι,  λλ κα τν εωδι τν μαγιάτικων τριανταφύλλων, πο στελναν τ ρωμά τους παντο, καθς ξημέρωνε χρονιάρα μέρα.

μως κενο πο πομένει στν ψυχ νόθευτο κα πάντα θαλερ ταν οἱ εωδις πο γεύονταν κάθε Κληματιανς μετ τν Πασχάλια χαρ τς θείας Λειτουργίας, ταν κατεβαίνοντας π τν κκλησιά, πολείτουργα, κα περνώντας π τ Ρέμα ζοσαν στιγμς νεπανάληπτες, καθς κουγε τ νερ ν κελαρύζει, τς νθισμένες  πορτοκαλις κα λεμονιές -δν ταν κα λίγες κε- ν στέλνουν τν πασχάλια εχή τους μ ραντισμος ρωμάτων, συνταιριασμένους πόλυτα μ τν εωδι το ναστασίμου θυμιάματος, πο ταν κόμα φρέσκο, πως τ φρέσκο εράκι...

Κι στερα ταν μέρα το Πάσχα μ τ φρεσκοψημμένα στ ξύλα δέσματα κα τ φθονο ντόπιο καλ κρασί, κρασ πο φύλαγαν γι τέτοιες ρες, πειδ ξεραν πς «ναστάσεως μέρα» ταν κείνη κι πρεπε ν πανηγυρίσουν, λαμπροφορεμένοι κα πάντα εφραινόμενοι.

Χριστς νέστη στος Κληματιανούς, που γς. Μ τ μνήμη τς πατρίδας κα το χωριο τους νόθευτη κα πάντα ζωντανή.

π. Κ.Ν. Καλλιανός

No comments: